Δειλά τραγελάφια
Στις παρυφές μιας ξένης Πάρνηθας,
Στάθηκαν στις άκρες
Των μαύρων pixels του μυαλού μου.
Ένα μολύβι μου βάζει τρικλολεξοποδιές
Νυστέρι απονεύρωσης κάθε φρόνιμης σκέψης.
Ονειροστραμπουλιγμένα πρωινά,
Ξινισμένο γάλα, νικοτίνη, καφεΐνη,
Χωρίς συνταγή γιατρού,
Όλα σ’ ένα γαλακτοκωμικό χαμόγελο,
νιπτήρα Βοημίας του ’60,...
Καναπεδοβολεμένος και
Μαστουροαυτόνομος...
Διπλοκλικάρω..
Πίσω στον κόσμο του 1024Χ 768...
Υπολειπόμενος χρόνος 2λεπτά και..
Τρία δεξιά κλικ,
Ένα διπλό
Γλωσσοτρεκλίζοντας
Και ψυκτιρίζοντας
στο βιαδύκτιο για κάθε
λογής μοσχοβρωμιές
μ’ έπιασε μιντιοκατάθλιψη
κάνοντας όνειρα
τηλεθερινής νύχτας...
όντας
απειροχαμελάχιστος
