Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2007

γεω


Οι ώρες μείναν μόνες,

να περνάνε,

χωρίς κανείς να τις μετρά.


Η αγάπη έμεινε μόνη

να περιμένει,

χωρίς κανείς να τη ζητά.


Τα όνειρα μείναν μόνα

στις λέξεις και τα χρώματα

χωρίς κανείς να τα θυμάται.


Ο θάνατος έμεινε μόνος

σ΄αυτό τον πλανήτη

χωρίς κανείς να τον φοβάται.


Το εγώ έμεινε μόνο,

πολλές ώρες, χωρίς αγάπη, χωρίς φόβο,

χωρίς εσένα για να υπάρχει.


Το Εψιλον πήρε τη θέση του μετά το Γάμα,

το Ωμέγα έμεινε στο τέλος

και το ΕΓΩ

έγινε ΓΕΩ...στο τέλος...