Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

ονειροπαγίδα


Ζωή παραδομένη στον αχόρταγο ύπνο.

Ώρες καταβροχθίζουν σκέψεις

και οι αισθήσεις,

ονειροπαγίδες ξεχαρβαλωμένες

χορεύουν με τον δερβίση άνεμο.

Το μισό μου είναι

ψάχνει να βρει το άλλο μισό,

να λύσει τον ομφαλό,

να τον κρεμάσει στ’ άστρα...

παγίδα να γίνω

στα όνειρα μου,

αράχνη στο διάστημα

ιστό να υφάνω

απ’ άστρο σ’ άστρο,

ψυχές να μαζέψω

την ψυχή μου

να βρω.

Το ‘να μου μάτι

ν’ αντικρίσει τ’ άλλο

κι ύστερα

να χαθούν σ’ άλλους δρόμους,

για ‘κει

που το κάθε μισό μου

θα’ ναι ένα,

ολόκληρο

κι ο ομφάλιος λώρος

απαλλαγμένος

από ένα κορμί δραπέτη,

σπάγκος κομμένος

σ’ ονειροπαγίδα

λεύτερος χορεύει

εκεί

τόπος συνάντησης

για δύο μάτια

που θα βρεθούν ξανά

σε κάποιο όνειρο

και κανένα κορμί

δεν θα τα κρατάει

χώρια..