Άγχος όπως λέμε ζωή..
Τα θέλω όλα τώρα...
Φόβος όπως λέμε θάνατος,
Σοφία όπως λέμε..
Περιμένω στωικά να πεθάνω...
Όνειρα υψηλής παστερίωσης
Όπως λέμε έρως καριέρα ..
Και στο βάθος κήπος
Οπως λέμε κάποιο ταξίδι..
Στα εξωτικά...
Και μέσα στην ημέρα ξαποσταίνεις
Και κει που πέρνει μια στιγμή η αφόδευση
(-όπως λέμε χέσιμο),
μια μικρή αιωνιότητα νιρβάνας και πρωκτικού ζεν,
εκει που ουρανούς και προσωπα βαφτίζεις
στο κατα τα άλλα βαρετό μωσαϊκό της τουαλέτας...
κτυπάει το κουδούνι,
το ρολόι, το τηλέφωνο,
η καρδιά πιο γρήγορα
στρές η κόκα της ζωής...
το σκούπισμα βίαιο
αστοχείς και το σκατωμένο χαρτί
πέφτει στον πριν
κατά τα άλλα αττικό μωσαϊκό ουρανό
του μυαλού και του μπάνιου σου,..
στο βάθος όνειρα..
όπως λέμε, ..κάποιο
ταξίδι στα εξωτικά..
να βγάζεις τον εαυτό σου φωτογραφία
να πατά το σαπούνι να γλιστρά και να πέφτει,
σε φόντο χαβάη-μωσαϊκό
εκεί που χρόνια ταξίδευε και ονειρευόταν
και άφινε τον φόβο γλυκά να χάνεται στη δύνη της λεκάνης
με τα περιτώματα,
το κατά τα άλλα χτεσινό ευ-ζειν....
..αυτός νησί και γύρω γύρω μια κόκκινη λίμνη να μεγαλώνει
καταπίνωντας το μωσαϊκό,
όπως λέμε όνειρευομαι στο ξύπνιο μου μια κατάδυση σε μιά κόκκινη λίμνη
όπου ο πάτος θυμίζει το πάτωμα της τουαλέτας μου,
αυτό είναι το σκατόχαρτο της αστοχίας μου,να ζωγραφίζει νούφαρα στη λίμνη,
πρέπει να ήταν το σαπούνι ..κι εγώ το έβλεπα από εκεί πάνω για κάτι σαν πλοίο..
αλλά όλα αυτά γίναν στο μπάνιο μου,
κι όλα τ’άλλα κάθε μέρα στη ζωή μου..
η καλύτερα πριν από την ζωη μου
(όνειρα και χέσιμο= χαμένος χρόνος)
με την ευκαιρία!
Κανείς δεν τράβηξε το καζανάκι
Εκείνη τη μέρα,,,
Έφυγα...
όπως λέμε, για κάποιο
ταξίδι στα εξωτικά
